étymologie et compléments
quilhar
[verbe du premier groupe]
[kiˈʎa]
conjuguer
- prononciations
verbe
- percher, jucher → V. cabrar
- Vegèt una autra montanha que se quilhava pus nauta, nauta a traucar lo cèl. — Joan Bodon, 'La Montanha negra' Contes del Drac.
- Il vit une autre montagne qui montait plus haut, haut à trouer le ciel
- Vegèt una autra montanha que se quilhava pus nauta, nauta a traucar lo cèl. — Joan Bodon, 'La Montanha negra' Contes del Drac.
- R2 : DGLO [en ligne], Cantalausa 2002, Faure 2009, Rei-Bèthvéder 2004, Brun [en ligne], Alibert 1997, Balaguer et Pojada 2013
Chercher "quilhar" sur dicod'Òc (dictionnaires en ligne sur le site du Congrès permanent de la lenga occitana)
(?)